عاشقانه2

بی تو آفتاب شبی چند از آن کوچه گذشتم
بر در خانه تو چون مرغ سحر گلایه بستم

جامه چون درویشان ناله از درد عشق داشت
دل نگران بود سخن فراوان با تو کار داشت

یادم آمد چون شبی با تو از این کوچه گذشتیم
تو به من گفتی عاشقانه بر سر برکه نشستیم

شب نگران موسیقی آب آرام گلها بسته
شاخه ها به سوی ماه در اوج آب خم گشته

باد خاموش مردم خفته شب گران
تو با من تک و تنها پرسه ی دیو پنهان

تو به من گفتی چندی بر این شب نظر کن
گرچه مستی در بیانم قدری تامل کن

از تو خواهم مرا روزی فراموش کن
گر توانی از این شهر کمی دوری کن

چون شنیدم لحظه ای شب تاریکتر شد
غنچه پژمرد برکه خشکید ماه باریکتر شد

در جوابت گفتم حذر از عشق ندانم
چون دور شوم طاقت دوری ندارم

تو به من خندیدی شب تمام شد
روز بعد روشنی بر دل من کمان شد

چون پرستو بر سر شاخه نشستم در خانه ی تو
تو به من سنگ زدی من نرمیدم از تو

روز بعد و روزهای دگر از پس هم گذشتند
تو خبردار شدی پرستوها به خانه بازنگشتند

برو با یار خودت خوش باش من نگرانم
یک روز یار تو بودم امروز سرگردانم

من پرستو شدم و رسم پرستو زیباست
تو همان انسان باش زندگیت رویاست

نوشته شده در 28 آبان 1389

نظرات قدیمی

 دکلمه ی  این شعر را می توانید با کلیک روی دکمه ی زیر دانلود یا مشاهده کنید:

حجم: 677 KB     فرمت: mp3