دکلمه ها - شعر و دکلمه
(مجموعه اشعار و دکلمه های مهدی پورآزاد و شاعران دیگر)
دکلمه ها - شعر و دکلمه
(مجموعه اشعار و دکلمه های مهدی پورآزاد و شاعران دیگر)حال مردی
حال من خیلی خرابه
مثل حال یک سرابه
حال من شبیه باروت
دست تو آتش نمرود
که داره می بره تا مرگ
حال یک آدم بدبخت
حال من شبیه تابوت
حمل بر دوش عده ای کور
حال من خیلی خرابه
مثل سقف یک خرابه
که وقتی بارون می باره
رخت ما در توی آبه
حال من حال همان برگ
که داره میره پی مرگ
کار برگی که تمام شد
زیر گام های یه نامرد
حال من مثل یه تشویش
بین بودن و نبودن
حال من مثل شرابی
پی تهمت های مردن
حال من حال بی حالی
مثل حال او که باخته
حتی قبل از باختن او
کسی او را نشناخته
حال من تصویر مبهم
بین بودن یا نبودن
یاد آن تصویر بخیر باد
یاد تصویری که بردند
حال من حال یه عاشق
که همیشه گریه می کرد
ولی من مردم همان روز
که عشقم منو ترک می کرد
حال من حال تمنّا
درک لحظه ای معمّا
که می خواد از خالق خود
زندگی خوب فردا
حال من مثل یه گردباد
بی خیال، هرچه باداباد
حال من تصویری کوهی
که افق از آن پیداست
کار من دیگه تمام شد
توی تصویر تابلوی دنیا
ولی امید به زندگی هست
فقط بعد از همین دنیا
حال من حال یه عاشق
که همیشه گریه می کرد
ولی من مردم همان روز
که عشقم منو ترک می کرد
مثل حال یک سرابه
حال من شبیه باروت
دست تو آتش نمرود
که داره می بره تا مرگ
حال یک آدم بدبخت
حال من شبیه تابوت
حمل بر دوش عده ای کور
حال من خیلی خرابه
مثل سقف یک خرابه
که وقتی بارون می باره
رخت ما در توی آبه
حال من حال همان برگ
که داره میره پی مرگ
کار برگی که تمام شد
زیر گام های یه نامرد
حال من مثل یه تشویش
بین بودن و نبودن
حال من مثل شرابی
پی تهمت های مردن
حال من حال بی حالی
مثل حال او که باخته
حتی قبل از باختن او
کسی او را نشناخته
حال من تصویر مبهم
بین بودن یا نبودن
یاد آن تصویر بخیر باد
یاد تصویری که بردند
حال من حال یه عاشق
که همیشه گریه می کرد
ولی من مردم همان روز
که عشقم منو ترک می کرد
حال من حال تمنّا
درک لحظه ای معمّا
که می خواد از خالق خود
زندگی خوب فردا
حال من مثل یه گردباد
بی خیال، هرچه باداباد
حال من تصویری کوهی
که افق از آن پیداست
کار من دیگه تمام شد
توی تصویر تابلوی دنیا
ولی امید به زندگی هست
فقط بعد از همین دنیا
حال من حال یه عاشق
که همیشه گریه می کرد
ولی من مردم همان روز
که عشقم منو ترک می کرد
دکلمه ی تصویری این شعر را می توانید توسط یکی از لینک های زیر دانلود کنید:
حجم: 4.20 MB فرمت: WMV
با عرض پوزش به دلیل کیفیت پایین صدا
نفس دوّار
ای نفس من و دیوار آتش
ای خو گرفته به تماشای شرارت
ای نفس من و ایستادنم در تو
ای تو که مگویم با تو رو رو رو
ای تو که به تو خو شده بودم روزی
از هر چه که داشتی می سوختم روزی
ای نفس گنه آلود شیرین بودی
با من تو به از این مردم بد بودی
من روزهای زیادی به تو پرداختم
کشتی مرا اما از تو مرد ساختم
یاد آرم روزهای سرمستی را
روزهای زیاد خوردن و سیگار و مستی را
یاد آرم اشعار تباهی را
بر گردن یک خاموش مرد جنگی
شراره های نفس و شهوت و دو رنگی
گاه می رفتم به سراغ سیگار مفنگی
یاد آرم چه روزهای بیهوده ای داشتم
در سرزمینی که با مرگ فاصله ای نداشتم
مینای من مرغ خوش آوازی بود
همجنس با جنس بعدی در توازن بود
آه ای واژه های شعر بعدی
مست می رقصند از آواز مرد غمگین
آه چه شد که دیوانه گشتم
مگر غیر از همین است که آواره گشتم
من اهل این بند و بساط نبودم
دیدم اینجا همه دو رنگند من یک رنگ گشتم
(این شعریست مستند درباره ی حال و هوای کسی که سال ها پیش می شناختم نوشتم)
دکلمه (ترانه) ی این شعر را می توانید توسط یکی از لینک های زیر دانلود کنید:
حجم: 4.29 MB فرمت: MP3
.jpg)
زمزمه ی پریشانی
قسـم به حـالـت ویـرانی مـن
به حس سستی و مستی من
به چشمانی که خواب می روند
به گوش هایی که خسته شدند
از شنیدن اراجیف نسل قبلی
نسل ________ چون دیو وحشی
قسم به حس یک نوجوان پریده رنگ
از خواهشِ تمنایِ یک چیزِ قشنگ
قسم به دختری که خود را به دار کشید
به آن ساعت که لحظه ها را می دید
قسم به زیبایی یک بوسه ی یاس
به گلی که زیبا بود اما کجاست؟!
میان گله ی گرگ های وحشی
که گلی را بی آب می کُشند به سختی
قسم به سنگینی خواب بعد بیداری
به دیدن خواب های پریشان احوالی
به حس جدایی ناپذیری که می کند
همان که تو را در تو آرام می کند
قسم به خوابیدن کنار جوی آبی روان
به حالت بستن چشمان و دیدنِ همان
قسم به واژه های عجیب و غریب من
به حس نوشته هایم، به نبوغ من
که نمیشه خندید اما اشک می ریزی
تو که حتی از حس خودت می گریزی
قسم به قرار تو و عشق نامعلومت
به تپش های قلب و بوسه ی لبانت
قسم به حس زیبا دیدن هر حسی
به حس ارضا شدن هر جنسی
به تمام گناهانی که کردیم و کردند
به تمام روزهایی که رفتیم و رفتند
قسم به همه که برمی گردم به تو
از تمام آن چه بودم و هستم به تو
...
برمی گردم به تو، به تو، به تو ای خدا، به تو
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برای دانلود توضیح و نقد زمزمه ی پریشانی در (اینجا) کلیک کنید.
حجم: 1 MB فرمت: MP3
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به حس سستی و مستی من
به چشمانی که خواب می روند
به گوش هایی که خسته شدند
از شنیدن اراجیف نسل قبلی
نسل ________ چون دیو وحشی
قسم به حس یک نوجوان پریده رنگ
از خواهشِ تمنایِ یک چیزِ قشنگ
قسم به دختری که خود را به دار کشید
به آن ساعت که لحظه ها را می دید
قسم به زیبایی یک بوسه ی یاس
به گلی که زیبا بود اما کجاست؟!
میان گله ی گرگ های وحشی
که گلی را بی آب می کُشند به سختی
قسم به سنگینی خواب بعد بیداری
به دیدن خواب های پریشان احوالی
به حس جدایی ناپذیری که می کند
همان که تو را در تو آرام می کند
قسم به خوابیدن کنار جوی آبی روان
به حالت بستن چشمان و دیدنِ همان
قسم به واژه های عجیب و غریب من
به حس نوشته هایم، به نبوغ من
که نمیشه خندید اما اشک می ریزی
تو که حتی از حس خودت می گریزی
قسم به قرار تو و عشق نامعلومت
به تپش های قلب و بوسه ی لبانت
قسم به حس زیبا دیدن هر حسی
به حس ارضا شدن هر جنسی
به تمام گناهانی که کردیم و کردند
به تمام روزهایی که رفتیم و رفتند
قسم به همه که برمی گردم به تو
از تمام آن چه بودم و هستم به تو
...
برمی گردم به تو، به تو، به تو ای خدا، به تو
زمزمه ی این شعر را می توانید توسط یکی از لینک های زیر دانلود کنید:
حجم: 6 MB فرمت: MP3
برای دانلود توضیح و نقد زمزمه ی پریشانی در (اینجا) کلیک کنید.
حجم: 1 MB فرمت: MP3
رویای خیس
و در رویای من و تو غرق می شوم
در رویایی که مزد ساختن آن اشک های من است
و منّت آن را جز تن آزرده ی من نخواهد کشید
و خدا، به رویای من کاری نداشته باش
که من مزد عاشقان را نقد خواهم پرداخت
و چشمانم را می بندم
و در رویای من و تو غرق می شوم
و به رویایی شوخ تر از شوخ طبعی های واقعی
و حساس تر از تارهای صوتی مان
به لبخندی عاشقانه
و بوسه های عارفانه
و نغمه هایی آزادانه
و یک خواب ساکت و بارانی
و روز بعدی که با چشمان ما طلوع خواهد کرد
و چشمانم را باز خواهم کرد
و تو را تماشا خواهم کرد
در وسعت رویاهای ساختگی ام
از مرز قوانین جاری من، تو راضی خواهی بود
برخیز و فریاد بزن
که امروز روز نوای همدلیست
که به رویایی رایگان و بی منّت
درون شیارهای مغز من خوش آمدی
راستی!، فرق خواب و بیداری در چیست!؟
در رویایی که مزد ساختن آن اشک های من است
و منّت آن را جز تن آزرده ی من نخواهد کشید
و خدا، به رویای من کاری نداشته باش
که من مزد عاشقان را نقد خواهم پرداخت
و چشمانم را می بندم
و در رویای من و تو غرق می شوم
و به رویایی شوخ تر از شوخ طبعی های واقعی
و حساس تر از تارهای صوتی مان
به لبخندی عاشقانه
و بوسه های عارفانه
و نغمه هایی آزادانه
و یک خواب ساکت و بارانی
و روز بعدی که با چشمان ما طلوع خواهد کرد
و چشمانم را باز خواهم کرد
و تو را تماشا خواهم کرد
در وسعت رویاهای ساختگی ام
از مرز قوانین جاری من، تو راضی خواهی بود
برخیز و فریاد بزن
که امروز روز نوای همدلیست
که به رویایی رایگان و بی منّت
درون شیارهای مغز من خوش آمدی
راستی!، فرق خواب و بیداری در چیست!؟
دکلمه ی تصویری این شعر را می توانید توسط یکی از لینک های زیر دانلود کنید:
حجم: 3.65 MB فرمت: WMV
منی از من
بعد رفتنت غمی شد خاطرات مانده ی تو
آمد و جایی نشست که گفتند آنجاست دل تو
بعد رفتنت سیاه شد همه ی رخت های شادم
منتظر به راه نماندم چونکه می دیدم زیادم
بعد رفتنت خاک هم برای دوری تو اشک ریخت
ماهِ کاملِ دیشب، از نبودنت گریخت
همه یک گوشه بغض کردند، همه ی پری های تو
من چه بگویم تو که نیستی، من نیستم شبیه تو
روز رفتن تو جشن بود اون بالا تو آسمونا
ولی این پایین عذا بود توی قلب آرزوها
بعد رفتنت که رفتی دیدم این گوشه می پوسم
رفتم و خواستم از خالق تا لباسِ تو بپوشم
تازه حالا که تو نیستی قدرتو دارم می دونم
من پشیمونم از اینکه پیش تو چرا نموندم
وقت رفتنت مبهم بود، بعد رفتنت مبادا
وقت رفتنت فرشته ها، آمدند همراه خدا
تو عزیز دل کیستی که مرگ پیشت زانو زد
تو بگو بگو تو کیستی که خدا تو را صدا زد
وقت رفتنت خواب بودم خواب من تو را کم داشت
وقت بیداری پشیمان از اینکه دنیا تو را کم داشت
تو به کَس نبستی دل را جز خدا که عاشقت بود
از همه آرام گذشتی که تا نگویند او بد بود
حالا من شکل تو هستم شکل افکار پسری آزاد
منتظر برای مرگی تا بگوید نوبت توست پورآزاد
برای دانلود نوع دوم این دکلمه در (اینجا) کلیک کنید.
حجم: 2.56 MB فرمت: MP3
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
با کلیک بر روی آیکون زیر می توانید متن شعر را در قالب طرح گرافیکی زیبا دریافت کنید.
حجم: 392 KB فرمت: JPG
آمد و جایی نشست که گفتند آنجاست دل تو
بعد رفتنت سیاه شد همه ی رخت های شادم
منتظر به راه نماندم چونکه می دیدم زیادم
بعد رفتنت خاک هم برای دوری تو اشک ریخت
ماهِ کاملِ دیشب، از نبودنت گریخت
همه یک گوشه بغض کردند، همه ی پری های تو
من چه بگویم تو که نیستی، من نیستم شبیه تو
روز رفتن تو جشن بود اون بالا تو آسمونا
ولی این پایین عذا بود توی قلب آرزوها
بعد رفتنت که رفتی دیدم این گوشه می پوسم
رفتم و خواستم از خالق تا لباسِ تو بپوشم
تازه حالا که تو نیستی قدرتو دارم می دونم
من پشیمونم از اینکه پیش تو چرا نموندم
وقت رفتنت مبهم بود، بعد رفتنت مبادا
وقت رفتنت فرشته ها، آمدند همراه خدا
تو عزیز دل کیستی که مرگ پیشت زانو زد
تو بگو بگو تو کیستی که خدا تو را صدا زد
وقت رفتنت خواب بودم خواب من تو را کم داشت
وقت بیداری پشیمان از اینکه دنیا تو را کم داشت
تو به کَس نبستی دل را جز خدا که عاشقت بود
از همه آرام گذشتی که تا نگویند او بد بود
حالا من شکل تو هستم شکل افکار پسری آزاد
منتظر برای مرگی تا بگوید نوبت توست پورآزاد
دکلمه ی این شعر را می توانید توسط یکی از لینک های زیر دانلود کنید:
حجم: 4.39 MB فرمت: MP3
برای دانلود نوع دوم این دکلمه در (اینجا) کلیک کنید.
حجم: 2.56 MB فرمت: MP3
با کلیک بر روی آیکون زیر می توانید متن شعر را در قالب طرح گرافیکی زیبا دریافت کنید.
حجم: 392 KB فرمت: JPG
مراقبه
من درون مراقبه های نفس خویشم
از بدو روزهایی که گذشت
از بدو دانستن ها و ندانستن های جوانی
از بدو احساس حقارت پیش زیبای نفسانی
از بدو رانده شدن های مکرر من از جامعه
از بدو اتصال به نیروی شعور و حافظه
من درون مراقبه های نفس خویشم
از بدو تولد تقدیر جسمانی و روحانی
از بدو فرارهای مکروح جست و خیز رعشانی
از بدو جهالت تحمیل شده ی جد بزرگم
از بد فانوس خاموش شده و سیم های متوالی
من درون مراقبه های نفس خویشم
از بدو تماشای ریاکاری های خداگویان دروغین
از بدو سقوط پرده های مانع از دید نمادین
از بدو حالات عظیم نماز های شبانه
از بدو طیران های دانسته و ندانسته
من درون مراقبه های نفس خویشم
از بدو تماشای حق زیبایی یک زن و مهر خموشی بر او
از بدو زنده به گور کردن زیباترین مخلوقات یاهو
از بدو تماشای حالات روحانی
از بدو بودن در آرزوهای طولانی
از بدو زیبا دیدن زیبایی های رویایی
از بدو دیدن چشمه های زیبا و چشم های فریبا
و از بدو دیدن چهره های حیوانی
من درون مراقبه های نفس خویشم
درون آخرین چله نشینی سالانه
آه، ای یار سیه چشم من اگر می آیی
فردای پس فردا آخرین روز روزه ی سکوت من است
بیا که برای چشمان تو نقشه ها دارم
بیا که برای پرده ی چشمان تو دشنه ها دارم
بیا که تو را به باغ سپیدار روحانی خواهم برد
به عرش، کنار اولین پل رودخانه ی مهر
آنجا که خدا خانه دارد و پری ها منتظرند
برای من گل یاس بیاور
تا روزه ام را با بوی تو باز کنم
از بدو روزهایی که گذشت
از بدو دانستن ها و ندانستن های جوانی
از بدو احساس حقارت پیش زیبای نفسانی
از بدو رانده شدن های مکرر من از جامعه
از بدو اتصال به نیروی شعور و حافظه
من درون مراقبه های نفس خویشم
از بدو تولد تقدیر جسمانی و روحانی
از بدو فرارهای مکروح جست و خیز رعشانی
از بدو جهالت تحمیل شده ی جد بزرگم
از بد فانوس خاموش شده و سیم های متوالی
من درون مراقبه های نفس خویشم
از بدو تماشای ریاکاری های خداگویان دروغین
از بدو سقوط پرده های مانع از دید نمادین
از بدو حالات عظیم نماز های شبانه
از بدو طیران های دانسته و ندانسته
من درون مراقبه های نفس خویشم
از بدو تماشای حق زیبایی یک زن و مهر خموشی بر او
از بدو زنده به گور کردن زیباترین مخلوقات یاهو
از بدو تماشای حالات روحانی
از بدو بودن در آرزوهای طولانی
از بدو زیبا دیدن زیبایی های رویایی
از بدو دیدن چشمه های زیبا و چشم های فریبا
و از بدو دیدن چهره های حیوانی
من درون مراقبه های نفس خویشم
درون آخرین چله نشینی سالانه
آه، ای یار سیه چشم من اگر می آیی
فردای پس فردا آخرین روز روزه ی سکوت من است
بیا که برای چشمان تو نقشه ها دارم
بیا که برای پرده ی چشمان تو دشنه ها دارم
بیا که تو را به باغ سپیدار روحانی خواهم برد
به عرش، کنار اولین پل رودخانه ی مهر
آنجا که خدا خانه دارد و پری ها منتظرند
برای من گل یاس بیاور
تا روزه ام را با بوی تو باز کنم
ترانه و دکلمه ی این شعر را می توانید در دو حجم مختلف دانلود نمائید:
حجم: 1.94 MB فرمت: MP3
حجم: 5.19 MB فرمت: MP3
من خواهم آمد
یادت می آید آن تصویری که داشتیم
آن قصه ای که در آرزوهایمان بافتیم
تو از عرش کبریاایت چه آرام رد شدی
و مرا از زمین پست ربودی
و به باغی درآمدیم در بهشت
که حتی زمستان هم داشت
زمستان برف پوش بدون سوز
و کلبه ای که رویایی تر از رویاهایمان بود
کلبه ای از جنس تن چوبی جنگل
شاید این همان بهشت آرزوهایمان بود
یادت می آید داستان های عریانیمان
که چشم های پلید از آنجا دور بودند
و جنگل ما را احاطه کرد
و مهتاب شب را رویایی
و فرشتگان بادیگارد جنگل شدند
یادت می آید روزهای اول بهت زده بودیم
از تماشای همدیگر سیر نمی گشتیم
شب و روز از عشق می گفتیم و می گریستیم
ما تازه داشتیم یاد می گرفتیم
ما تازه داشتیم بال می گرفتیم
برای عشق بازی اوج می گرفتیم
* * *
و در آن روز که سوار بر قایق رودخانه ی نور
و رو در روی هم، چشم در چشمان هم
من پارو زنان، تو در تماشای من
از کنار برکه، آرام می گذشتیم
ناگه، من جدایی را به چشمان تو خواندم
تو به من گفتی دروازه ها شکست
برای جدایی مان، هجوم آورده اند
و آن لحظه ها، لحظه های مرگ پی در پی من بود
آن ها که بودند؟، عاشق نماها!؟
تن و روح خلق شده از جبرنماها!؟
ما بلد نبودیم شکایت کردن ها را
اما یاد گرفتیم تحمل کردن ها را
* * *
چرا آسمان بهشت ما هرگز نبارید؟
چرا از چشمان من و تو همیشه غصه بارید؟
چرا تو کاری نکردی، شکایتی نکردی!؟
وقتی مرا می بردند تلاشی نکردی
تنهاتر از او هستم، تنهاتر از او هستم
تنهاتر از او که بعد از او تنهایی نیست
آه، چرا چنین شد!؟
چرا سهم من این شد
و من زمین گیر شدم
و او دوباره مرا فراموش کرد
و می نویسم، دوباره از همه چیز
چرا کسی نمی خواهد بهشت سپید را ببیند!؟
چرا کسی همراه با افکار من نیست؟
چرا کسی لحظه ای از خود جدا نیست؟
چرا ماه ماده ی مهربان شبی به خوابم نمی آید
چرا پری قصه گو برایم قصه نمی خواند
چرا خالق، مانندی برای من نمی سازد
آه، چرا
چرا چنین است!؟
کسی نیست که به عشق بازی افکار برویم؟
که به آرزوها معنا بدهیم
و هرگز و هرگز و هرگز...
برای من کسی نیست
جز او که یکیست و او تنهاست
و دلش برای دیدارم تنگ شده
بیا به عشق بازی معنا بدهیم
آن قصه ای که در آرزوهایمان بافتیم
تو از عرش کبریاایت چه آرام رد شدی
و مرا از زمین پست ربودی
و به باغی درآمدیم در بهشت
که حتی زمستان هم داشت
زمستان برف پوش بدون سوز
و کلبه ای که رویایی تر از رویاهایمان بود
کلبه ای از جنس تن چوبی جنگل
شاید این همان بهشت آرزوهایمان بود
یادت می آید داستان های عریانیمان
که چشم های پلید از آنجا دور بودند
و جنگل ما را احاطه کرد
و مهتاب شب را رویایی
و فرشتگان بادیگارد جنگل شدند
یادت می آید روزهای اول بهت زده بودیم
از تماشای همدیگر سیر نمی گشتیم
شب و روز از عشق می گفتیم و می گریستیم
ما تازه داشتیم یاد می گرفتیم
ما تازه داشتیم بال می گرفتیم
برای عشق بازی اوج می گرفتیم
* * *
و در آن روز که سوار بر قایق رودخانه ی نور
و رو در روی هم، چشم در چشمان هم
من پارو زنان، تو در تماشای من
از کنار برکه، آرام می گذشتیم
ناگه، من جدایی را به چشمان تو خواندم
تو به من گفتی دروازه ها شکست
برای جدایی مان، هجوم آورده اند
و آن لحظه ها، لحظه های مرگ پی در پی من بود
آن ها که بودند؟، عاشق نماها!؟
تن و روح خلق شده از جبرنماها!؟
ما بلد نبودیم شکایت کردن ها را
اما یاد گرفتیم تحمل کردن ها را
* * *
چرا آسمان بهشت ما هرگز نبارید؟
چرا از چشمان من و تو همیشه غصه بارید؟
چرا تو کاری نکردی، شکایتی نکردی!؟
وقتی مرا می بردند تلاشی نکردی
تنهاتر از او هستم، تنهاتر از او هستم
تنهاتر از او که بعد از او تنهایی نیست
آه، چرا چنین شد!؟
چرا سهم من این شد
و من زمین گیر شدم
و او دوباره مرا فراموش کرد
و می نویسم، دوباره از همه چیز
چرا کسی نمی خواهد بهشت سپید را ببیند!؟
چرا کسی همراه با افکار من نیست؟
چرا کسی لحظه ای از خود جدا نیست؟
چرا ماه ماده ی مهربان شبی به خوابم نمی آید
چرا پری قصه گو برایم قصه نمی خواند
چرا خالق، مانندی برای من نمی سازد
آه، چرا
چرا چنین است!؟
کسی نیست که به عشق بازی افکار برویم؟
که به آرزوها معنا بدهیم
و هرگز و هرگز و هرگز...
برای من کسی نیست
جز او که یکیست و او تنهاست
و دلش برای دیدارم تنگ شده
بیا به عشق بازی معنا بدهیم
دکلمه ی تصویری و زنده ی این شعر را در دو کیفیت متفاوت می توانید با کلیک روی دکمه های زیر دانلود کنید:
حجم: 12 MB فرمت: WMV کیفیت: پایین
-------------------------------------------------------
حجم: 27 MB فرمت: WMV کیفیت: مناسب
متن خوشنویسی شعر را در قالب طرح گرافیکی (عکس) با کلیک روی تصویر زیر دریافت کنید:
دروغ که نیست
ای خدا چرا این روزها دل آدما می گیره
همه غمگین و افسرده زیادی هوا دلگیره
خدایا چرا پولدارا شب و روزشون عالیه
مگه ما آدم نیستیم که جیبامون خالیه
شکمامون از نون خالی هم پر نمیشه
شکم اونا با پیتزا و چیزای خوب چاق نمیشه
ای خدا چرا این کودک سر و حال زشتی داره
اون یکی ببین چه عالی والدین خوبی داره
من هنوز تازه جونم، صورتم ولی چروکیده
اون یارو با اون سنّش تو فاز سورپریزه
چی بگم از کدوم درد از روزای سرد یا ساده
یا روزایی که یک نون هم نداریم کنار پیاله
چی بگم از کدوم درد از زنی که سخت میزایه
توی خونه ای که از در و دیوارش برف می باره
چی بگم از کدوم درد از دل شاعر خسته
که مثل سیم خاردار شده در حصار بسته
ای خدا زیادی سخته زندگی مثل یه برده
میشه کاری کنی که خوشیامون برگرده؟
حالا حوصله ندارم واسه امروز کافیه
ولی من ادامه میدم این شعرو چون عالیه
ای خدا بد که نگفتم! تو ببخش گناه، زیاده
البته آنچه نوشتم میشه گفت راز و نیازه
خدایا چرا پولدارا شب و روزشون عالیه
مگه ما آدم نیستیم که جیبامون خالیه
شکمامون از نون خالی هم پر نمیشه
شکم اونا با پیتزا و چیزای خوب چاق نمیشه
ای خدا چرا این کودک سر و حال زشتی داره
اون یکی ببین چه عالی والدین خوبی داره
من هنوز تازه جونم، صورتم ولی چروکیده
اون یارو با اون سنّش تو فاز سورپریزه
چی بگم از کدوم درد از روزای سرد یا ساده
یا روزایی که یک نون هم نداریم کنار پیاله
چی بگم از کدوم درد از زنی که سخت میزایه
توی خونه ای که از در و دیوارش برف می باره
چی بگم از کدوم درد از دل شاعر خسته
که مثل سیم خاردار شده در حصار بسته
ای خدا زیادی سخته زندگی مثل یه برده
میشه کاری کنی که خوشیامون برگرده؟
حالا حوصله ندارم واسه امروز کافیه
ولی من ادامه میدم این شعرو چون عالیه
ای خدا بد که نگفتم! تو ببخش گناه، زیاده
البته آنچه نوشتم میشه گفت راز و نیازه
دکلمه ی این شعر را می توانید با کلیک روی دکمه ی زیر دانلود کنید:
حجم: 2,566 KB فرمت: MP3